Eigenlijk wilde Ronald Koeman er niet aan. Maar na enig aandringen, kwam hij zelf ook tot de conclusie: het wás een wanvertoning.
Tegen Oostenrijk werd het Nederlands elftal op alle vlakken afgetroefd. Het resultaat: een meer dan verdiende 3-2-nederlaag. "Uiteindelijk ben ik verantwoordelijk", aldus de bondscoach.
Vooral de manier waarop Oranje aan de wedstrijd begon, deed de bondscoach pijn aan de ogen: "Als je niet goed staat, je niet doordekt, niet agressief bent in de duels en telkens de bal verspeelt... Dan is dat een wanvertoning, ja."
Dat Oostenrijk uit de startblokken zou schieten, was geen verrassing. Dat is namelijk het handelsmerk van de ploeg van coach Ralf Rangnick. Toch leek Oranje op de eerste helft speelbal in een grote Oostenrijkse rondo.
"We speelden tegen een tegenstander die dat heel goed heeft gedaan", prees Koeman de Oostenrijkse ploeg. "Ik ben ook teleurgesteld in mezelf dat we op deze wijze een wedstrijd beginnen. We hebben dit besproken. En ik dacht dat dit het beste elftal was."
Dramatische start
Al na zes minuten kwam Oranje op achterstand door een eigen goal van rechtsbuiten Donyell Malen. Koeman weet het dramatische begin vooral aan een gebrek aan communicatie tussen zijn centrale verdedigers en het middenveld.
"We wisten dat zij met hoge backs spelen", legde Koeman uit. "De afspraak was om de passlijn af te sluiten en dat de backs hun zone moesten houden. Maar als het één niet gebeurt en ook het andere niet, dan gaat het mis."
Voortdurend was Koeman die eerste helft te vinden langs de zijlijn: sturend, coachend, schreeuwend en scheldend. Rafael van der Vaart noemde het "voetbal om van te huilen".
"Natuurlijk heb ik me weleens eerder zo machteloos gevoeld, ook bij clubs", relativeerde Koeman. "Je hebt een idee, je praat erover en dan gebeurt dit."
Veerman: 'Onverklaarbaar'
Joey Veerman stond symbool voor de wanhopige staat waarin Oranje verkeerde, die eerste helft tegen de felle Oostenrijkers. Na amper een half uur verloste Koeman de spelmaker van PSV uit zijn lijden.
Waarom de doorgaans zo balvaste middenvelder meer dan de helft van de ballen verspeelde, wist hij ook niet. "Voor mij is het onverklaarbaar, want dat is juist zijn kwaliteit. Ik heb begrip voor het moment en hoe pijnlijk dat is voor hem. Maar ik vond dat er iets moest gebeuren. En ik had er ook wel meer kunnen wisselen."
Na een donderspeech in de rust leek een heel ander Oranje uit de kleedkamer te komen. Meteen trok Cody Gakpo de stand gelijk en ook later knokte Oranje zich via Memphis Depay een tweede keer langszij.
De woede van Koeman richtte zich vooral op de wijze waarop de Oostenrijkse treffers werden weggegeven. "We voelen niet de urgentie die nodig is om te verdedigen. Daar hebben we in Nederland toch aardig wat problemen mee."
Of deze generatie hard genoeg is tegen elkaar? "Er is genoeg gezegd, maar dat is achteraf. Dan is het kwaad al geschied. Wat mist is het gevoel van urgentie bij het zien van gevaar van onze tegenstander. Je bent verantwoordelijk voor je man. We lopen niet met onze man mee. Dan kun je met drie, vier of vijf verdedigers spelen; je móet meelopen."
'Ga niet rigoureus ingrijpen'
Nu wacht in de achtste finales een groepswinnaar, al is nog niet duidelijk welk land. Engeland, België en heel misschien zelfs Spanje behoren tot de mogelijkheden.
"We gaan eerst analyseren. Ik ben nog lang niet bij het moment dat ik rigoureus ga ingrijpen. Maar we moeten wel de puntjes op de i gaan zetten. We zijn wel minder dan we dachten. Misschien is het wel goed dat er nu een zware tegenstander wacht."
·
·
·
·
·
·
·
