De laatste herinnering van Suzanne Schulting aan Peking was blinkend goud. De 27-jarige Friezin is voor het eerst terug in de stad waar ze begin 2022 naar haar grootste triomf schaatste: twee keer olympisch shorttrackgoud. "Als je daarover nadenkt: best wel krankzinnig dat ik dat toen heb behaald."
De herinnering aan een hectische periode keert langzaam terug, rijdend door de Chinese hoofdstad waar ze dit wereldbekerweekend de 500 meter en 1.000 meter op de langebaan schaatst. "Dit gebouw herken ik nog wel. Een behoorlijke beuker."
Schulting had het destijds niet in vol bewustzijn meegemaakt. "Ons programma was toen zo extreem druk. Je moest echt zo snel weer door naar volgende wedstrijden. Je leeft zo in je eigen bubbel. Toen heb ik ook echt wel genoten, maar nu realiseer ik me met terugwerkende kracht meer hoe bijzonder het is wat ik heb gehaald."
Maar na dat grote succes in Peking kwamen de moeilijkheden.
Gebroken enkel
Het lichaam raakte het jaar na de Spelen op, mede door het CMV-virus, waardoor Schulting lang gedwongen moest rusten. Teruggekeerd op het shorttrackijs liep ze een flinke snee in de rug op bij een val. En toen moest het dramatische WK begin 2024 in Rotterdam nog komen, toen Schulting haar enkel brak.
Die enkel is acht maanden later nog steeds pijnlijk als ze de korte shorttrackbochten schaatst. "Nee, momenteel is de enkel niet goed genoeg. Momenteel wordt tegen mij gezegd: je mag niet shorttracken, want dat verslechtert de enkel. Heel frustrerend."
Piekeren wil Schulting niet. "Ik kan mij er op dit moment heel druk over gaan maken, maar dat heeft totaal geen zin." Bovendien: er is hoop.
Op de kortebaan zit de enkel Schulting in de weg. Op de langebaan niet. Daar kan Schulting de zorgen "loslaten" en "gewoon weer schaatser zijn".
De begeleiding van Jac Orie, haar coach bij Team Essent, is daarin een grote steun. "Ik heb geen makkelijke twee jaar gehad. Dan is het ook lastig om vertrouwen te krijgen. Jac heeft zo'n geschiedenis en zo veel topatleten afgeleverd, ik kan volledig op hem bouwen en hem vertrouwen. Dat vind ik heel erg belangrijk. Dat heb ik bij Jeroen (Otter, red.) in het shorttrack ook altijd gehad."
Toch was het even schakelen, van kortebaan naar langebaan. "Ik rijd natuurlijk wel gewoon al tien jaar wereldbekers, maar het is toch altijd weer even een fractie anders. Hoe warm je op, wanneer warm je op? Zo veel ritten op de langebaan heb ik niet op mijn naam staan en nu rijd ik in korte tijd heel veel."
Na een achtste plaats op de 1.000 meter en een twaalfde en zevende plaats op de 500 meter in Nagano merkt Schulting: met elke race gaat het beter.
Afgelopen zondag bleef ze slechts drie tienden achter winnares Erin Jackson. "Dat is eigenlijk heel erg goed. Het staat heel dicht bij elkaar. Ik ben vooral blij dat het redelijk constant is en van daaruit kunnen we doorbouwen naar toptijden."
Winnen of niet, als Schulting op het ijs staat, valt ze op. Ook voor de trainer van Jordan Stolz, die haar zag trainen in Nagano en onder de indruk was.
"Een groot compliment", zegt Schulting. "De trainingen gaan inderdaad echt heel erg goed, dus ik weet dat het erin zit."
Nog belangrijker: de onbevangenheid en het plezier zijn onder Orie teruggekeerd. "Het voelt weer een beetje alsof ik twintig ben. Daar geniet ik heel erg van."
Toptijden en medailles verwacht Schulting dit weekend in Peking nog niet van zichzelf. Stappen blijven maken, daar draait het om. "Groeien als schaatsster is voor mij op dit moment het allerbelangrijkste."
De weg naar toptijden bestaat nu vooral uit schaven aan de techniek "met nadruk op de bochten". Een zoektocht naar bevestiging is het, dat ze ook op de een 400 meter-baan bij de wereldtop hoort.
·
·
·
·
·
·
·
